dziecinstwo jana pawla 2

Jana Pawła 2 Kolorowanka Do Druku. Web 100% free famous people coloring pages. Jan paweł ii to pierwszy i jedyny papież pochodzący z polski. Muzeum Regionalne w Skawinie Papież jan paweł drugi do drukowania. Web jan pawel 2 kolorowanka do druku.rar jan pawel ii kolorowanki indeks jason shaw tekst jan kochanowski twórczość i recepcja jan. […] Svatý Jan Pavel II. (latinsky Ioannes Paulus, italsky Giovanni Paolo), vlastním jménem Karol Józef Wojtyła [karol juzef vojtyua], (18. května 1920 Wadowice – 2. dubna 2005 Vatikán) byl polský katolický duchovní, jenž se postupně stal pomocným biskupem (1958–1963), arcibiskupem krakovským (1964–1978), kardinálem (1967) a od 16. října 1978 až do své smrti prvním Test wiedzy o Janie Pawle II Koło fortuny. autor: Katarzyna914. Liceum Zajęcia z wychowawcą. II wojna światowa Test. autor: Aleksandra180. Klasa 8 Historia. Wielka i mała litera Test. autor: Plosajm. Klasa 4 Klasa 5 Klasa 6 Mała i wielka litera Pisownia Polski Test Umiejętności społeczne. Życiorys Jana Pawła II Karol Józef Wojtyła – od 16 października 1978 r. papież Jan Paweł II – urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, w miasteczku położonym 50 km od Krakowa. Był drugim synem urzędnika wojskowego Karola Wojtyły (1879-1941) i Emilii Kaczorowskiej (1884-1929). With a stay at Hotel im. Jana Pawła II in Wroclaw, you'll be within a 10-minute drive of Wroclaw Zoo and Wroclaw Town Hall. This 4-star hotel is 2 mi (3.3 km) from Wroclaw Market Square and 0.3 mi (0.6 km) from Botanical Gardens. Make yourself at home in one of the 45 air-conditioned rooms featuring flat-screen televisions. Complimentary wireless Internet access keeps you connected, and nonton fast and furious 1 sub indo. Karol Józef Wojtyła urodził się 18 maja 1920 roku w Wadowicach, jako drugi syn Karola Wojtyły seniora i Emilii z Kaczorowskich. Miał starszego o 14 lat brata Edmunda, a jego siostra Olga zmarła tuż po urodzeniu. Karol został ochrzczony 20 czerwca 1920 roku. Rodzina Wojtyłów wiodła skromne życie. Ojciec, porucznik, był urzędnikiem administracji wojskowej. Matka prowadziła dom. W domu Wojtyłów panowała religijna atmosfera, a oni sami cieszyli się szacunkiem wśród mieszkańców. Gdy Karol miał dziewięć lat, zmarła jego matka. Po pogrzebie ojciec zabrał synów do Sanktuarium Maryjnego w Kalwarii Zebrzydowskiej, do którego przyszły papież często powracał. Trzy lata później zmarł jego brat Edmund, który był lekarzem i zaraził się od pacjentki szkarlatyną w szpitalu w 1930 roku Karol Wojtyła rozpoczął naukę w I Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity. W pierwszej klasie gimnazjum, wstąpił do kółka ministranckiego prowadzonego przez księdza Kazimierza Figlewicza. W latach gimnazjalnych objawił się także talent pisarski i aktorski Karola. Chętnie grał w piłkę nożną, szczególnie na pozycji zdaniu egzaminu maturalnego w 1938 roku, Karol Wojtyła rozpoczął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim i w związku z tym wraz z ojcem przeprowadził się do Krakowa. Zamieszkali przy ulicy Tynieckiej 10 w dwóch pokoikach w suterenie. Filologia polska na Uniwersytecie Jagiellońskim przeżywała wówczas okres swojej świetności, tworząc doskonałe środowisko do rozwoju WOJNY1 września 1939 roku hitlerowskie Niemcy napadły na Polskę. 6 września wojska niemieckie wkroczyły do Krakowa. W wyniku Sonderaktion Krakau 6 listopada 1939 roku zamknięto Uniwersytet Jagielloński, a profesorów wywieziono do obozu Sachsenhausen. Karol znalazł pracę w Zakładach Chemicznych „Solvay” w Borku Fałęckim. Ciężka praca w kamieniołomach dawała względne bezpieczeństwo, gdyż Niemcy uznawali zakład za potrzebny. W tym czasie Karol Wojtyła wziął udział w rekolekcjach organizowanych w parafii św. Stanisława Kostki na Dębnikach. Tutaj nawiązał kontakt z krawcem Janem Tyranowskim. Oczytany w pismach św. Jana od Krzyża i św. Teresy z Avila, swoimi zainteresowaniami wywarł wpływ na początku 1941 roku ojciec Wojtyły zachorował. Gdy 18 lutego Karol, który się nim opiekował, wrócił do domu, zastał swego ojca martwego. Tę śmierć odczuł bardzo boleśnie. Karola Wojtyłę seniora pochowano na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. A młody Karol zamieszkał u państwa Kydryńskich, którzy ofiarowali mu swoją pomoc i wsparcie. W tym miejscu trzeba wspomnieć, że zmarły w 1994r. Juliusz Kydryński, prozaik, krytyk teatralny i filmowy, zaprzyjaźniony z papieżem, starszy brat Lucjana Kydryńskiego, był współpracownikiem „Dziennika Polskiego”.W przezwyciężeniu smutku po stracie ojca Karolowi pomógł dawny nauczyciel z Wadowic, Mieczysław Kotlarczyk. Założył teatr nazwany później Teatrem Rapsodycznym. Repertuar obejmował „Quo vadis”, „Króla-Ducha”, „Beniowskiego” i „Pana Tadeusza”. Z teatrem od początku istnienia związał się także Karol 1942 roku przyszły papież podjął decyzję o wstąpieniu do tajnego seminarium duchownego. Rano asystował przy mszy księciu metropolicie Adamowi Sapiesze, a potem pracował w „Solvayu”. Noce poświęcał nauce. Sytuacja zmieniła się na początku sierpnia 1944 roku. Niemcy przeprowadzili masowe łapanki, aby uniknąć wybuchu powstania ludności Krakowa. Wywozili wszystkich ujętych młodych mężczyzn – niedziela 6 sierpnia 1944 została nazwana „czarną niedzielą”. Wojtyła uniknął łapanki, gdyż dzięki arcybiskupowi Sapiesze klerycy znaleźli schronienie w pałacu biskupim. 18 stycznia 1945 roku do Krakowa wkroczyły wojska i BISKUPPo wojnie, w sierpniu 1946 roku Karol Wojtyła ukończył celująco czteroletnie studia teologiczne. 1 listopada z rąk kardynała Sapiehy otrzymał święcenia kapłańskie, a następnie odprawił swoją pierwszą mszę świętej w krypcie św. Leonarda na Wawelu. 15 listopada udał się do Rzymu, aby podjąć studia na Papieskim Uniwersytecie Dominikańskim – Angelicum. Zamieszkiwał wówczas w tzw. Kolegium Belgijskim. Młody ksiądz Wojtyła miał również poznawać Rzym i podpatrywać metody prowadzenia działalności duszpasterskiej, stosowane w innych krajach. W Rzymie uczestniczył we mszy św. celebrowanej przez Ojca Pio. Według relacji niektórych osób Ojciec Pio przepowiedział Karolowi Wojtyle, iż obejmie on Tron zdaniu egzaminu licencjackiego Karol Wojtyła przeznaczył drugi rok studiów na pisanie doktoratu pod kierunkiem profesora Reginalda Garrigou-Lagrange’a. Temat jego rozprawy doktorskiej brzmiał: „Zagadnienia wiary u świętego Jana od Krzyża”. Za pracę uzyskał najwyższą ocenę, jednak formalnie nie przyznano mu tytułu doktora. Jego praca, bowiem nie została wydrukowana, na co nie miał wtedy pieniędzy.„WUJEK” WYKłADOWCAPo powrocie do kraju został skierowany do niewielkiej miejscowości Niegowić. Był wikariuszem w parafii, jednocześnie obronił poszerzoną wersję swojej rozprawy doktorskiej. Po 13 miesiącach kardynał Sapieha przeniósł wikarego do parafii św. Floriana w Krakowie. Wojtyła cieszył się sympatią wiernych, w szczególności młodzieży, dla której prowadził duszpasterstwo. Na przeprowadzane przez niego rekolekcje przychodziły setki osób. Jeździł z młodymi na pielgrzymki, wędrówki górskie i spływy kajakowe. Studenci skupieni wokół księdza, a potem biskupa Wojtyły tworzyli tzw. Środowisko, a do ich duszpasterza przylgnął przydomek „Wujek”.W lipcu 1951 roku zmarł kardynał Adam Sapieha. Administratorem archidiecezji krakowskiej został arcybiskup Eugeniusz Baziak. Udzielił Wojtyle urlopu naukowego na opracowanie rozprawy habilitacyjnej. Wojtyła wyprowadził się wówczas z plebanii i przez następnych siedem lat mieszkał u ks. prof. Ignacego Różyckiego przy ulicy Kanonicznej grudnia 1953 roku praca habilitacyjna Karola Wojtyły zatytułowana „Ocena możliwości oparcia etyki chrześcijańskiej na założeniach systemu Maxa Schelera” została jednogłośnie przyjęta przez radę ówczesnego Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, z którego powstała w 1981r., Papieska Akademia Teologiczna. Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego nie zatwierdziło jednak tytułu naukowego i dopiero 31 października 1957 roku Wojtyła otrzymał tytuł papież rozpoczął pracę w Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Krakowie oraz na Uniwersytecie Jagiellońskim. Wkrótce zaczął również wykładać na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie po dwóch latach objął Katedrę Etyki. Na jego wykłady przychodziło tylu studentów, że niektórzy musieli siadać na podłodze. Owocem pracy naukowej oraz rozmów z młodzieżą była książka „Miłość i odpowiedzialność” poruszająca kwestie teologii POLSKI BISKUPW lipcu 1958 roku nadeszła z Rzymu decyzja Piusa XII dotycząca powołania Wojtyły na biskupa pomocniczego archidiecezji. Mając 38 lat, Karol Wojtyła został najmłodszym polskim biskupem. Jego konsekracji 28 lipca 1958 roku przed głównym ołtarzem katedry wawelskiej, dokonali arcybiskup Eugeniusz Baziak oraz biskupi Franciszek Jop z Opola i Bolesław Kominek z Wrocławia. Nowy krakowski biskup przyjął za dewizę słowa: „Totus Tuus” (Cały Twój), zaczerpnięte z pism Ludwika Marii Grignon de Montforta, które oznaczały całkowite oddanie się w opiekę Maryi i poprzez nią Chrystusowi. Pozostały one także dewizą papieża Jana Pawła do rangi biskupa pomocniczego pociągało za sobą nowe obowiązki. Walczył o pozwolenie na budowę kościoła w Nowej Hucie, którego władze komunistyczne nie chciały udzielić. Już, jako kardynał poświęcił świątynię w 1977 Watykański II, ważne wydarzenie dla Kościoła powszechnego, rozpoczął się 11 października 1962 roku. Biskup Wojtyła odznaczał się wyjątkową aktywnością w pracach soborowych. Znając doskonale łacinę, zabierał głos i pisał opracowania. Miał znaczący udział w przygotowaniu tekstu Konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et grudnia 1963 r. papież Paweł VI poinformował bp. Wojtyłę telefonicznie o nominacji na stanowisko arcybiskupa metropolity krakowskiego. Komunistyczne władze Polski, które uprzednio odrzuciły szereg kandydatur wysuniętych przez prymasa Stefana Wyszyńskiego, zaaprobowały biskupa Wojtyłę. Uważały, bowiem błędnie, że nie będzie się interesował kwestiami politycznymi i uda się go skłócić z Prymasem. Ingres miał miejsce 8 marca 1964 roku na Wawelu. Arcybiskup Wojtyła aktywnie uczestniczył w kolejnych sesjach Soboru Watykańskiego II, który zakończył się w 1965 r., jednocześnie angażował się w przygotowania do obchodów Millenium Chrztu KRAKOWIE I W RZYMIE 26 czerwca 1967 roku papież Paweł VI mianował abp. Wojtyłę kardynałem. Mimo ciążących na nim obowiązków nie zaniedbywał Krakowa. Zorganizował sprawny system nauczania religii poza szkołą, prowadził spotkania dla par i małżeństw. Z tych spotkań narodził się Instytut Rodziny, który po latach stał się integralną częścią Papieskiej Akademii Teologicznej. W maju 1972 roku metropolita Krakowa zainaugurował obrady Synodu Archidiecezji Krakowskiej, trwające nieprzerwanie do 1979 roku. Jego celem było wprowadzanie na gruncie lokalnym wskazań Soboru Watykańskiego do Watykanu na pierwszy Synod Biskupów, który miał się odbyć jesienią 1967 roku, zdecydował się nie wziąć w nim udziału na znak solidarności z prymasem Wyszyńskim, który nie dostał pozwolenia na wyjazd z kraju. W kolejnych synodach Wojtyła brał już udział i był jednym z najbardziej aktywnych uczestników. Jego zaangażowanie nie uszło uwagi papieża Pawła VI. Kardynał Wojtyła wraz z krakowskimi współpracownikami miał znaczący wpływ na treść encykliki „Humanae vitae” Pawła VI dotyczącej miłości i kardynał, Wojtyła kontynuował swoje prace badawcze, czego owocem była książka „Osoba i czyn”, uważana za jedno z głównych dzieł filozoficznych przyszłego papieża. Wojtyła uczestniczył także w pracach kolejnych kongresów teologów polskich oraz w międzynarodowych zjazdach teologicznych. Odbywał podróże do Stanów Zjednoczonych, Kanady, Australii i Republiki Federalnej członkiem trzech kongregacji kurii i członkiem Synodu Biskupów. Regularnie odwiedzał papieża podczas prywatnych audiencji. W lutym 1976 roku został poproszony o przeprowadzenie rekolekcji dla Kurii Rzymskiej, co było wyjątkowym wyróżnieniem. W maju 1978 roku Karol Wojtyła odwiedził Pawła VI po raz ostatni. 12 sierpnia tego samego roku kardynałowie Wyszyński i Wojtyła przybyli do Rzymu, by uczestniczyć w uroczystościach pogrzebowych, a następnie w konklawe, które miało wybrać następcę Pawła VI. Kilkanaście dni później, 26 sierpnia, na nowego papieża wybrany został Albino Luciani, arcybiskup Wenecji. Przyjął on imię: Jan Paweł I. Nie dane mu było jednak długo cieszyć się papieską godnością. Zmarł już 28 września tegoż roku. 4 października odbył się pogrzeb zmarłego papieża, po nim nastąpił okres żałoby oraz kolejne JANA PAWŁA IIGłosowanie przeprowadzone 16 października 1978 roku wskazało na nowego papieża Karola Wojtyłę. O godzinie nad Kaplicą Sykstyńską uniósł się biały dym, wywołując okrzyki radości wiernych, zgromadzonych na placu św. Piotra. Wybór przerwał wielowiekową tradycję powoływania na Tron Piotrowy duchownych włoskich. 22 października odbyła się inauguracja pontyfikatu. W czasie homilii wypowiedział słynne słowa: „Nie lękajcie się! Otwórzcie drzwi Chrystusowi”.Pontyfikat Jana Pawła II trwał 26 lat i 5 miesięcy. To trzeci pod względem długości w historii. Papież Polak wprowadził Kościół w nowe tysiąclecie, przyczynił się do obalenia systemu komunistycznego, podróżował z orędziem pokoju po całym świecie, bronił praw rodziny i dzieci nienarodzonych, troszczył się o ubogich, chorych i starszych, zainicjował Światowe Dni Młodzieży, ogłosił nowy Kodeks Prawa Kanonicznego oraz Katechizm Kościoła Katolickiego, zawierzył cały świat Matce Bożej oraz Bożemu Miłosierdziu, spotykał się z wyznawcami różnych wyznań i religii. Beatyfikował 1338 osób, 482 osoby Paweł II to papież-rekordzista. Odbył 104 zagraniczne podróże apostolskie (poza Włochy) odwiedzając 129 narodów. Odbył 146 podróży na terytorium Włoch (poza Rzym i Castel Gandolfo), 748 wizyt w Rzymie i diecezji rzymskiej oraz w Castel Gandolfo. Opublikował liczne dokumenty. A to: 14 encyklik, 14 adhortacji apostolskich, 11 konstytucji apostolskich, 45 listów apostolskich, 31 Motu Proprio, czyli listów papieskich o charakterze dekretu. W czasie podróży apostolskich wygłosił 3288 planowanych wcześniej przemówień i wiele, niezarejestrowanych rozmów z wiernymi. Odbywał spotkania i audiencje z różnymi ludźmi. Oficjalnych i nieoficjalnych spotkań Jana Pawła II z głowami państw i premierami odnotowano ponad 1600. Audiencji generalnych z Jego udziałem było 1164. Brało w nich udział ponad 17, 5 mln ludzi z całego świata.(OPRACOWAŁA (G) NA PODSTAWIE STRONY ofertyMateriały promocyjne partnera DZIEDZICTWO JANA PAWŁA II Tomasz Rowinski Dziedzictwo Jana Pawła II to temat bardzo szeroki. Ambicję popularyzatorskiej próby jego podjęcia miał trwający ponad rok projekt Tygodnika Idziemy i Centrum Myśli Jana Pawła II. Dziś formuła ta dobiega końca, udało nam się w jej ramach opublikować kilkadziesiąt artykułów, w którym w sposób przystępny staraliśmy się zaprezentować myśl papieża Jana Pawła II. Były to często spojrzenia na bardzo konkretne papieskie wypowiedzi, dokumenty, czasem wybierane wedle pojawiających się rocznic, czasem wedle wydarzeń medialnych poruszających konkretny temat. Dla tworzących ten projekt było to ważne doświadczenie, głosy jakie otrzymywaliśmy od czytelników (także tych znanych jak ks. prof. Waldemar Chrostowski, czy redaktor Zbigniew Nosowski) potwierdzają także, że nasza inicjatywa znalazła odbiorców. Warto na koniec zastanowić się jakie środki są konieczne dla dalszego zachowywania papieskiego przekazu. Niebezpieczeństwem dla nas jest z pewnością możliwość przeniesienia tego co mówił Jan Paweł II do sztambucha. Jak utrzymać żywotność myśli. Być może jest w pewnym stopniu nieunikniona utrata „tkanki żywej” z jakiej składa się papieska spuścizna. Z drugiej jednak strony istnieje konieczność wydobywania najbardziej wartościowych i wiecznotrwałych elementów dla ich przypominania, ba nawet odświeżania. Historia intelektualna i historia praktyk narodów wskazuje nam, że aktualność pewnych myśli musi być wywalczona, ale także często odnajduje się sama jeśli jakieś jej elementy trwają w tle kulturowym. To trwanie trzeba papieżowi zapewnić. Jakie mamy ku temu możliwości? Popularyzacja. Oczywiście zawsze trzeba unikać banalizacji, jednak konieczne jest istnienie przekazu papieskiego na poziomie massmediów. Przywracanie zainteresowania jego osobą poprzez wydarzenia artystyczne dla szerszej publiczności, ale także dla odbiorców bardziej wymagających i wyrafinowanych. Popularyzacja powinna także polegać na realizacji wydarzeń celowych trafiających do konkretnych grup społecznych, takich jak np politycy. Życie polityczne i społeczne potrzebuje tych treści, ale nie zostanie nimi nasączone jeśli nie znajdą się ludzie, którzy dokonają wyboru papieskich wypowiedzi odnoszących się do danej sprawy. Pozostaje także cała przestrzeń publiczny prezentacji w postaci nowoczesnych wystaw, multimediów. Archiwizacja. Dla zrealizowania powyższych propozycji konieczne jest tworzenie zasobów, porządkowanie bardzo wielorakich aspektów dziedzictwa papieskiego. Nie chodzi tylko o elementy rzeczowe, jak pamiątki, czy pisma, ale także wspomnienia ludzi z otoczenia. Słusznie bowiem się twierdzi, że świadectwo jest często najważniejszym środkiem przekazu, wynikającym z samego wnętrza życia. Działania naukowe. To bardzo ważny element wysiłków, które mają zachowywać, a nawet wzmacniać papieski przekaz. W czasach szybkiej informacji i szybkiej edukacji teksty źródłowe łatwo przepadają na półkach bibliotek, czy to ze względu na ich objętość, czy nieprzystępność języka, która wzmaga się z czasem jaki upływa od momentu ich powstania. Opracowania naukowe, podręczniki są podstawowym źródłem wiedzy dla studentów, a także kadry naukowej. W społeczeństwie ukierunkowanym na wiedzę świat akademicki jest ważnym źródłem dla informacji prasowej, eseju publicystycznego. Te z kolei odgrywają znaczna rolę w kształtowaniu się opinii społecznej i postawach światopoglądowych. Te trzy punkty są konieczne, ale nie są wystarczające dla żywego przekazu wizji papieża. Być może najważniejsze jest by nie zamykać się tylko w kręgu papieskich słów, tekstów, obrazów, ale by stosować pewnego rodzaju mentalne i duchowe podejście do spraw, których papież nie mógł już rozpatrzeć. Przecież takich rzeczywistości będzie coraz więcej. Już w tej chwili problemy bioetyczne zaczynają ewoluować w zupełnie nowych kierunkach, a jednak na poziomie zasad Jan Paweł II pozostaje dla nas pomocny. Potrzeba jednak opracowania tych zasad, a także dostosowania form przekazu. Bardzo łatwo bowiem zamknąć się w obrębie „papologii”, hermetycznego, coraz mniej zrozumiałego języka, który swój sens opierać będzie opierał na autorytecie papieża. Jednak musimy także zdawać sobie sprawę z tego, że osobisty autorytet papieża będzie malał z upływem czasu, więc i wysiłek dla uzasadnienia proponowanych przez niego rozwiązań trzeba będzie zwiększać, głębiej objaśniać. To wszystko przed nami, dlatego koniec współpracy Centrum Myśli Jana Pawła II i Tygodnika Idziemy jest końcem tylko maleńkiego wysiłku, który musi teraz znaleźć inne ukierunkowanie. Każdy musi to uczynić według swoich możliwości. Tomasz Rowiński – historyk idei, pracuje w Centrum Myśli Jana Pawła II, redaktor Christianitas Dodano: Włącz ciemny motyw, który jest przyjemnieszy dla oczu podczas nocy. Włącz jasny motyw, który jest przyjemniejszy dla oczu podczas dnia. Zaloguj się Jan Paweł II to pierwszy i jedyny papież pochodzący z Polski. Jego prawdziwe imię i nazwisko to Karol Wojtyła. Swój pontyfikat zakończył w 2005 roku, kiedy zmarł. Wróć do góry Nie pamiętasz hasła? Wpisze dane Twojego konta, a my wyślemy Ci link, przy pomocy którego będziesz mógł zresetować hasło. Your password reset link appears to be invalid or expired. zapytał(a) o 14:45 Dzieciństwo jana pawła II plis na historie dzieciństwo jana pawła II plis na historie Odpowiedzi Dzieciństwo i młodośćKarol Wojtyła urodził się w Wadowicach jako drugi syn Karola Wojtyły i Emilii z Kaczorowskich. Ród Wojtyłów wywodzi się z Czańca k. Kęt i Lipnika (obecnie dzielnica Bielska-Białej). Ród Kaczorowskich pochodzi z Michalowa k. Szczebrzeszyna[1].Karol Wojtyła został ochrzczony w kościele parafialnym dnia 20 czerwca 1920 roku przez księdza Franciszka Żaka, kapelana wojskowego. Rodzicami chrzestnymi Karola Wojtyły byli Józef Kuczmierczyk, szwagier Emilii Wojtyły, i jej siostra, Maria Wiadrowska[2].Zachowały się relacje, że rodzice nadali przyszłemu papieżowi imię Karol na cześć ostatniego cesarza Austrii Karola Habsburga. Drugie imię Józef, miał zawdzięczać Karol cesarzowi Franciszkowi Józefowi. Papież spotkał się kiedyś z cesarzową Zytą, żoną ostatniego cesarza Austrii Karola I Habsburga, witając ją słowami "Miło mi powitać cesarzową mojego ojca". W rodzinie Wojtyłów silna była więź sympatii z Austrią. Ostatnim błogosławionym, którego Jan Paweł II wyniósł na ołtarze, był właśnie ostatni cesarz Austrii bł. Karol I Habsburg[3][4].Rodzina Wojtyłów żyła skromnie. Jedynym źródłem utrzymania była pensja ojca – wojskowego urzędnika w Powiatowej Komendzie Uzupełnień w stopniu porucznika. Matka pracowała dorywczo jako szwaczka. Edmund, brat Karola, po ukończeniu wadowickiego gimnazjum studiował medycynę w Krakowie i został lekarzem. Wojtyłowie mieli jeszcze jedno dziecko – Olgę, która zmarła zaraz po urodzeniu w 1914 w Krakowie. Papież wspominał ją w opublikowanym po śmierci testamencie – na równi z rodzicami i bratem. Fakt urodzin i śmierci starszej siostry Papieża ujawnił francuski dziennikarz i filozof André Frossard, autor wydanej w 1982 roku książki Nie lękajcie się! Rozmowy z Janem Pawłem dzieciństwie Karola nazywano najczęściej zdrobnieniem imienia – Lolek. Uważano go za chłopca utalentowanego i wysportowanego. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu matka zmarła 13 kwietnia 1929 roku, w wieku 45 lat. Trzy lata później, w 1932, w wieku 26 lat zmarł na szkarlatynę jego brat Edmund. Chorobą zaraził się od swojej pacjentki w szpitalu w września 1930 roku, po zdaniu egzaminów wstępnych, Karol Wojtyła rozpoczął naukę w 8-letnim Państwowym Gimnazjum Męskim im. Marcina Wadowity w Wadowicach. Już w tym wieku, według jego katechetów, wyróżniała go także ogromna wiara. W pierwszej klasie ks. Kazimierz Figlewicz zachęcił go do przystąpienia do kółka ministranckiego, którego stał się prezesem. Katecheta ten miał znaczny wpływ na rozwój duchowy młodego Karola nauki w gimnazjum Karol zainteresował się teatrem – występował w przedstawieniach Kółka Teatralnego stworzonego przez polonistów z wadowickich gimnazjów: żeńskiego im. Michaliny Mościckiej i męskiego im. Marcina Wadowity (zobacz też: Dramaturgia, teatr). saraxd9 odpowiedział(a) o 20:17 jaki paweł jan paweł II [CENZURA] Karol Wojtyła urodził się pod koniec 1 Wojny Światowej. W wieku 9 lat umarła jego mama - Emilia z domu Kaczorowskich. Później jednak w 1932 roku. umarł jego brat. Powodem jego śmierci była epidemia szkarlatyny. Występował w kółkach teatralnych. Jego rodzina żyła bardzo skromnie. Utrzymywali się z pensji ojca, który był wojskowym. Regularnie grał w piłkę nożną oraz jeździł na nartach. Bardzo ważnym elementem życia Karola były wycieczki krajoznawcze, a także spacery po okolicy Wadowic. W większości wycieczek towarzyszył mu ojciec. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Dorastają znienacka przez miłość, i potem tak nagle dorośli Trzymając się za ręce wędrują w wielkim tłumie - (serca schwytane jak ptaki, profile wzrastają w półmrok). Wiem, że w ich sercach bije tętno całej ludzkości. Trzymając się za ręce usiedli cicho nad brzegiem. Pień drzewa i ziemia w księżycu: niedoszeptany tli trójkąt. Mgły nie dźwignęły się jeszcze. Serca dzieci wyrastają nad rzekę. Czy zawsze tak będzie - pytam - gdy wstaną stąd i pójdą? Albo też jeszcze inaczej: kielich światła nachylony wśród roślin Odsłania w każdej z nich jakieś przedtem nie znane dno, Tego, co w was się zaczęło, czy potraficie nie popsuć, Czy będziecie zawsze oddzielać dobro od zła?

dziecinstwo jana pawla 2